Ochrzczono go jako Alberta Fryderyka, imię Emil dodano później na pamiątkę zmarłej matki. Odbył studia i praktyki w Niemczech, Szwajcarii, Anglii i Francji, które ukończył w 1865. W 1861 rozpoczął przejmowanie rodzinnego interesu, umieszczając na szyldach swoje imię. W 1865 przeniósł produkcję do nowego zakładu przy ulicy Szpitalnej. Rozwinął zakład, unowocześnił produkcję i rozszerzył asortyment. Aby to osiągnąć, sprzedał cukiernię przy ulicy Miodowej w Warszawie cukiernikowi Janowi Wróblewskiemu i przeniósł przedsiębiorstwo do wybudowanej w 1893 oficyny kamienicy przy ul. Szpitalnej 8. Kamienicę w 1869 kupił od Karoliny Guzowskiej Karol Wedel[2]. Tabliczki czekolady zaczęły być oznaczone faksymile E. Wedla, które stało się znakiem towarowym.
W 1908 partnerem spółki został jego syn Jan Wedel, a firma zmieniła nazwę na E. Wedel i Syn. Po jego śmierci zarząd przejęła żona, a po jej śmierci syn Jan.
Social Media
Strona www stworzona w kreatorze WebWave.